Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Casus: Weerstand van de familie bij het behandelplan

fediverbeek
Mevrouw Ahmed, een 65-jarige vrouw van Pakistaanse afkomst, werd doorverwezen naar het ziekenhuis vanwege aanhoudende buikklachten. Na een grondig onderzoek werd vastgesteld dat ze een vergevorderd stadium van maagkanker had. Dit nieuws kwam als een schok voor mevrouw Ahmed en haar familie, die diep geworteld waren in traditionele Pakistaanse waarden en sterk geloofden in collectieve besluitvorming.

Het behandelteam, dat bestond uit artsen en verpleegkundigen met diverse achtergronden, merkte al snel dat de communicatie met mevrouw Ahmed en haar familie moeizaam verliep. De familie was terughoudend om openlijk over de ernst van de diagnose te praten en leek vastbesloten om alle mogelijke medische interventies te omarmen in de hoop op een genezing, zelfs als deze palliatief waren.

Behandelopties en culturele gevoeligheden

Het medisch team voelde een innerlijke strijd tussen het respecteren van de culturele waarden van mevrouw Ahmed en de behoefte om realistische verwachtingen te communiceren over de behandelingsopties. De taak om een evenwicht te vinden tussen culturele gevoeligheden en medische ethiek was uitdagend.

De rol van de maatschappelijk werker

Om de situatie te verbeteren, besloot het team om een cultureel competente bemiddelaar in te schakelen. Een ervaren maatschappelijk werker met kennis van de Pakistaanse cultuur en religie trad toe tot de gesprekken. Haar rol was om een brug te slaan tussen het behandelteam en mevrouw Ahmeds familie.

Met respect voor de traditionele normen en waarden werd er geleidelijk aan meer begrip gecreëerd voor de verwachtingen en zorgen van de familie. Het bleek dat de familie zich onzeker voelde over het begrijpen van de medische informatie en dat ze angstig waren voor het verlies van controle over de situatie.

Weerstanden wegnemen door open communicatie

Door middel van open gesprekken, waarbij ruimte was voor de emoties en vragen van de familie, slaagde de maatschappelijk werker erin om de medische informatie op een meer begrijpelijke en empathische manier over te brengen. Er ontstond een beter begrip tussen het team en de familie over de ernst van de situatie en de mogelijke behandelingspaden.

Naarmate het vertrouwen groeide en de communicatie verbeterde, begon de familie langzaam de realiteit van de diagnose te accepteren. Ze stemden uiteindelijk in met een behandelplan dat gericht was op het maximaliseren van comfort en kwaliteit van leven voor mevrouw Ahmed, terwijl rekening werd gehouden met hun culturele overtuigingen.

De aanwezigheid en tussenkomst van de cultureel competente maatschappelijk werker speelden een cruciale rol in het overbruggen van de culturele kloof, waardoor een zorgzame en respectvolle omgeving werd gecreëerd voor mevrouw Ahmed en haar familie tijdens deze uitdagende periode van medische besluitvorming.

 

Meer over dit onderwerp?

Op het congres Cultuursensitieve Zorg komt dit uitgebreid aanbod. Meer informatie over dit congres >