Casus: Behandeling van menopauzeklachten door een gynaecoloog

Patiënte: Karin, 54 jaar

Karin, een 54-jarige vrouw, bezoekt haar gynaecoloog vanwege aanhoudende klachten gerelateerd aan de menopauze. Ze heeft al vier jaar hormoonsupplementtherapie (HST) gebruikt en maakt zich zorgen over het voortzetten van de therapie na haar 60e.

Klachten

1. Opvliegers en nachtelijk zweten: Ondanks HST heeft Karin nog steeds last van periodieke opvliegers en nachtelijk zweten.
2. Vermoeidheid en slaapstoornissen: Haar slaapkwaliteit is slecht, wat leidt tot overmatige vermoeidheid overdag.
3. Stemmingswisselingen: Ze ervaart vaak stemmingswisselingen en gevoelens van prikkelbaarheid.
4. Vaginale droogheid en ongemak: Ze heeft last van vaginale droogheid, wat haar seksleven beïnvloedt.
5. Hartkloppingen: Af en toe heeft Karin last van hartkloppingen, wat haar angstig maakt.

Consult bij de gynaecoloog

Tijdens het consult bespreekt Karin haar klachten en zorgen met de gynaecoloog. Ze vraagt specifiek naar de veiligheid en effectiviteit van het voortzetten van HST, gezien haar leeftijd en het feit dat ze al bijna vijf jaar de therapie volgt.

Evaluatie en diagnosestelling

De gynaecoloog voert een grondige evaluatie uit, inclusief een lichamelijk onderzoek en bespreking van Karin’s medische geschiedenis. Er worden ook bloedtests gedaan om haar hormonale niveaus en algehele gezondheid te beoordelen. Het doel is om te bepalen of het veilig is om door te gaan met HST en welke aanpassingen mogelijk nodig zijn.

Behandelopties

1. Hormoontherapie

•    Voortzetting van hormoontherapie: De gynaecoloog bespreekt de voor- en nadelen van het voortzetten van hormoontherapie na vijf jaar en de mogelijke risico’s van langdurig gebruik, zoals verhoogd risico op borstkanker, hartziekten en trombose.
• Aanpassing van de dosering: Mogelijke aanpassing van de hormoontherapiedosering om de effectiviteit te optimaliseren en bijwerkingen te minimaliseren.
• Transdermale of lokale hormoontherapie: Overstappen op transdermale (pleisters) of lokale (vaginale crèmes of ringen) hormoontherapie kan sommige risico’s verminderen en de symptomen effectiever behandelen.

2. Levensstijlaanpassingen en aanvullende behandelingen

• Voeding en beweging: Aanpassing van dieet en een regelmatige bewegingsroutine om de algehele gezondheid te verbeteren.
• Slaapmanagement: Technieken en routines om de slaapkwaliteit te verbeteren.
• Vaginale oestrogeencrème: Voor directe verlichting van vaginale droogheid en ongemak.

Behandeling van vrouwen met cardiologische aandoeningen

Karin meldt ook dat ze een onderliggende hartaandoening heeft, wat een complicerende factor is bij de beslissing over hormoontherapie. De gynaecoloog werkt samen met Karin’s cardioloog om een geïntegreerd behandelplan te ontwikkelen dat rekening houdt met haar cardiologische gezondheid.

• Risicobeoordeling: Uitgebreide risicobeoordeling om te bepalen of hormoontherapie veilig kan worden voortgezet.
• Alternatieve therapieën: Als hormoontherapie te riskant blijkt, worden alternatieve niet-hormonale behandelingen voor de menopauzeklachten overwogen, zoals SSRI’s (selectieve serotonine heropnameremmers) voor stemmingswisselingen en opvliegers.
• Cardiologische monitoring: Regelmatige monitoring van Karin’s hartgezondheid tijdens de voortzetting van hormoontherapie of overgang naar een andere behandeling.

Follow-up en evaluatie

Na drie maanden komt Karin terug voor een follow-up consult. Ze rapporteert enkele verbeteringen in haar symptomen dankzij de aangepaste dosering en levensstijlaanpassingen. Haar hartkloppingen worden nauwlettend gevolgd door haar cardioloog en lijken stabiel.

Conclusie

Het beheer van menopauzeklachten bij vrouwen die al lang hormoontherapie gebruiken of oudere vrouwen vereist een zorgvuldige en individuele benadering. Het is essentieel om de voordelen van hormoontherapie af te wegen tegen de risico’s, vooral bij vrouwen met onderliggende gezondheidsproblemen zoals cardiologische aandoeningen. Regelmatige monitoring en nauwe samenwerking tussen gynaecologen en andere specialisten zijn cruciaal om de veiligheid en effectiviteit van de behandeling te waarborgen.