West-Nijlvirusinfecties verlopen meestal asymptomatisch of geven een aspecifiek influenza-achtig beeld. In een enkel geval kan infectie leiden tot een (meningo-)encefalitis beeld.
Vooral bij patiënten met een reishistorie naar voor West-Nijlvirus epidemische en endemische gebieden in de directe periode voorafgaand aan de presentatie van symptomen, is het belangrijk dat de behandelaar West-Nijlvirusinfectie in de differentiaaldiagnose meeneemt. Bij niet-neurologische verschijnselen is dan serologische en/of moleculaire diagnostiek op serum, urine en volbloed zinvol afhankelijk van het interval tussen mogelijke expositie en de presentatie van de patiënt. Bij neurologische verschijnselen is het belangrijk om daarnaast liquor af te laten nemen, waarbij diagnostiek op het liquor-serum paar uitgevoerd kan worden.
Bij een bevestigde infectie is belangrijk dat deze wordt gemeld aan de GGD, zodat uitgezocht kan worden of de infectie binnen of buiten Nederland is opgelopen. Voor meer informatie, zie ook de LCI-richtlijn voor West-Nijlvirus.
Uitslag bij West-Nijlviruskoorts: Vier patiënten met West Nile virus koorts en erythemateuze, maculgpapulaire uitslag op rug links boven, rechts onder), zij (rechts boven), been (links onder).
Tabel 1. Kenmerken West-Nijlvirusinfecties
|
West-Nijlkoorts
|
West-Nijl neuro-invasieve ziekte
|
|
|
Kenmerken
|
Acuut begin, meestal juli-september.
80% is asymptomatisch
Alle leeftijden, geen speciale leeftijdsvoorkeur
|
Acuut begin, meestal juli-september.
Minder dan 1% van geïnfecteerde mensen
Alle leeftijden, voorkeur (oudere) volwassene
|
|
Symptomen
|
Meest voorkomend: hoofdpijn, zwakte, morbilliforme of maculopapulaire uitslag (bij verdwijnen koorts), milde koorts, spierpijn.
Minder frequent: gewrichtspijn, koude rillingen, pijnlijke ogen, braken, diarree, lymfadenopathie.
|
Meningitis met symptomen van meningeale prikkeling (nekstijfheid, Kerning of Brudzinski teken, fotofobie, fonofobie)
Encefalitis met verminderd of veranderd bewustzijn, lethargie of persoonlijkheidsveranderingen gedurende meer dan 24 uur.
Acute slappe verlamming met acute zwakte van ledematen en duidelijke progressie in de volgende 48 uur, meestal asymmetrisch, met flexie of hyporeflexie en zonder sensorische afwijkingen. In 80% gepaard met encefalitis of meningitis beeld. Soms met andere symptomen zoals: braken, spierpijn, rillingen, rash (minder frequent dan bij West-Nijlkoorts), artralgie, ataxie, visusstoornissen, tremor, myoclonus, bulbaire dysfunctie (dysarthrie, dysfagie)
|
|
Diagnose
|
Acute en convalescente bepaling IgM en IgG antistoffen. PCR op bloed en urine in acute fase.
|
West-Nijlvirus specifiek IgM in serum en liquor (serum-liquor paar). PCR op bloed en urine en liquor in acute fase.
IgM bij verminderde afweer vertraagd of negatief.
Liquor: meestal normale glucose, verhoogd eiwit, pleiocytose (>5 leukocyten/μL).
|
|
Therapie
|
Ondersteunend
|
Ondersteunend
|
|
Uitkomst
|
Dagen-weken, meestal met volledig herstel. Soms persisterende moeheid.
|
Weken-maanden; langdurige functionele en cognitieve problemen vaak bij encefalitis, acute slappe verlamming of beide.
|
Er zijn geen behandelopties voor de infectie met of zonder neurologische verschijnselen, de behandeling is dan ook ondersteunend.
Bron: Bijblijven, Uitgave 3/2019
Beeld: Fotolia
