Mounjaro als obesitasmedicatie
Obesitas is een complexe aandoening die moeilijk behandelbaar is, waarbij conventionele methoden zoals aanpassingen in voeding en beweging vaak onvoldoende effect hebben. Daarom zijn er steeds meer medicijnen beschikbaar om gewichtsverlies te ondersteunen. Mounjaro (stofnaam Tirzepatide) lijkt een beloftevolle aanvulling te zijn voor patiënten met obesitas en biedt mogelijk meer gewichtsverlies dan eerdere opties zoals Ozempic. Uit onderzoek blijkt dat behandeling met Mounjaro de HbA1c-waarde (hemoglobine A1c), een maat voor de controle van de bloedsuikerspiegel, bij patiënten met type 2 diabetes kan verlagen. Dit artikel bespreekt de werking, indicaties en bijwerkingen van Mounjaro, gericht op de rol van huisartsen in de behandeling van obesitas.
Wat is Mounjaro?
Mounjaro is ontwikkeld door de Amerikaanse fabrikant Eli Lilly en combineert twee werkzame stoffen die de darmhormonen GLP-1 en GIP nabootsen. Deze combinatie biedt dubbele werking: de stof GLP-1 verlaagt de eetlust, terwijl GIP bijdraagt aan een verbeterde vetstofwisseling. Dit unieke duo in één injectie zorgt voor een synergetisch effect op gewichtsverlies, waarbij patiënten gemiddeld 22 procent van hun gewicht verliezen, wat hoger ligt dan bij behandelingen met alleen GLP-1-medicatie.
Verschil tussen Mounjaro en Ozempic
Waar Ozempic uitsluitend de werking van GLP-1 nabootst, biedt Mounjaro dankzij de toevoeging van GIP een andere samenstelling en daarmee mogelijk betere resultaten voor sommige patiënten. Het GIP-hormoon versterkt de vetverbranding en kan gunstig werken bij obesitas zonder diabetes. Dit onderscheid maakt Mounjaro interessant als behandeloptie voor patiënten die niet de gewenste resultaten behalen met bestaande GLP-1-gebaseerde medicijnen.
Bijwerkingen van Mounjaro
Net als bij veel medicijnen, kunnen er bij Mounjaro bijwerkingen optreden, vooral in de beginperiode van de behandeling. Maagdarmklachten zoals misselijkheid, diarree en soms braken zijn veelvoorkomende reacties. Langzaam opbouwen van de dosis kan helpen om deze bijwerkingen te minimaliseren. Toch zijn er gevallen waarbij de klachten ernstig genoeg zijn om de behandeling te stoppen. Ook vermoeidheid en hoofdpijn zijn bijwerkingen die bij sommige patiënten voorkomen, afhankelijk van de dosering en individuele gevoeligheid.
Langetermijneffecten en onderzoek
In de populatie volwassenen met overgewicht of obesitas tijdens dit onderzoek werd gebruik van tirzepatide geassocieerd met aanzienlijk meer gewichtsverlies dan semaglutide. Verder onderzoek is nodig om verschillen in andere belangrijke uitkomsten beter te begrijpen.
Hoewel Mounjaro relatief nieuw is op de markt, lopen er al diverse studies naar de langetermijneffecten. Uit vergelijkbare onderzoeken met GLP-1-medicijnen blijkt dat er mogelijk voordelen zijn voor cardiovasculaire gezondheid en slaapapneu (onderzoek impact slaapapneu). Studies onderzoeken verder of Mounjaro wellicht bijdraagt aan vermindering van aandoeningen zoals kanker en alzheimer, gezien de positieve resultaten bij vergelijkbare middelen. Het gebruik van Mounjaro tijdens de zwangerschap wordt afgeraden vanwege de onbekende effecten op het embryo.
Voor wie is Mounjaro geschikt?
Mounjaro is bedoeld voor patiënten met ernstige obesitas en niet geschikt als hulpmiddel voor licht gewichtsverlies. Voor patiënten met diabetes is het middel al goedgekeurd, maar bij obesitas zonder diabetes wordt het gebruik nog verder onderzocht. De hoge kosten worden vooralsnog niet vergoed door de zorgverzekeraar, wat betekent dat het voorschrijven zorgvuldig overwogen moet worden.
Bij overgewicht kan Mounjaro worrden voorgeschreven bij volwassen patiënten met een aanvankelijke BMI (Body Mass Index) van:
- ≥ 30 BMI (obesitas), of
- ≥ 27 BMI tot < 30 BMI (overgewicht) die ten minste één gewichtsgerelateerde comorbiditeit hebben, zoals dysglykemie (prediabetes of diabetes mellitus type 2), hypertensie, dyslipidemie of obstructieve slaapapneu.
De toekomst van obesitasmedicatie
De introductie van Mounjaro sluit aan bij de groeiende vraag naar obesitasmedicatie. Toekomstige ontwikkelingen wijzen op meer concurrentie en mogelijk nieuwe middelen die op verschillende manieren werken. Dit biedt de kans om voor iedere patiënt een persoonlijk afgestemde behandeling te kiezen, wat mogelijk de effectiviteit verder zal vergroten.
Veelgestelde vragen
1. Wat zijn de indicaties voor het voorschrijven van Mounjaro bij obesitas?
Mounjaro kan overwogen worden voor patiënten met ernstige obesitas die onvoldoende resultaat behalen met leefstijlveranderingen en conventionele therapieën. Voor patiënten met diabetes type 2 is Mounjaro officieel goedgekeurd, terwijl het voor obesitas zonder diabetes nog onder evaluatie is.
2. Welke voorzorgsmaatregelen zijn nodig bij het starten van een behandeling met Mounjaro?
Huisartsen moeten patiënten goed informeren over mogelijke bijwerkingen en het belang van geleidelijke opbouw van de dosering om maag-darmklachten te verminderen. Daarnaast moet voorzichtigheid worden betracht bij patiënten die zwanger willen worden, aangezien de langetermijneffecten op zwangerschap nog onvoldoende onderzocht zijn.
3. Is er een alternatief voor patiënten die niet tegen Mounjaro kunnen?
Als Mounjaro niet goed verdragen wordt, kan een andere GLP-1-agonist zoals Ozempic of Saxenda worden overwogen. Het exacte middel moet worden afgestemd op de medische behoeften en reacties van de patiënt.
